Pracodawca zobowiązany jest do dokonywania oceny ryzyka zawodowego występującego
na poszczególnych stanowiskach pracy, informowania każdego pracownika o poziomie tego ryzyka
oraz wskazywać środki ograniczające poziom istniejących zagrożeń.
Przewidywana wielkość skutków zagrożenia spowodowanego ryzykiem zawodowym zależy od samego
zagrożenia oraz specyfiki sytuacji w jakiej ono występuje, natomiast prawdopodobieństwo zaistnienia
skutków zagrożenia jest uzależnione od wielu różnych czynników, między innymi od efektywności
działań profilaktycznych, dostosowania się pracowników do obowiązujących ich przepisów
bezpieczeństwa, a także od liczby osób pracujących w zagrożeniu i czasu ekspozycji każdego
pracownika na zagrożenie.
Dokonanie oceny ryzyka zawodowego na występujących stanowiskach pracy jest podstawowym
warunkiem przystąpienia do wdrażania systemu zarządzania bezpieczeństwem i higiena pracy w firmie.
Zgodnie z art. 226 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany informować pracowników
o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą.
W jaki sposób powinna wyglądać realizacja tego obowiązku?
Zgodnie z art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy
(Dz. U. Nr 96, póz. 593 i Dz. U. z 1998 r. Nr 106, póz. 668) za ryzyko zawodowe uważa się możliwość
wystąpienia niepożądanych, związanych z wykonywaną pracą zdarzeń powodujących straty,
w szczególności niekorzystnych skutków zdrowotnych będących wynikiem zagrożeń zawodowych
występujących w środowisku pracy lub związanych ze sposobem wykonywania pracy.